Sinds 1 februari is Ronald Bakker directeur van Montessorischool Tuinstad, een basisschool van stichting BOOR in Schiebroek. Het is voor hem niet alleen de start op een nieuwe school, maar ook een hereniging met BOOR. Twaalf jaar geleden verliet hij de stichting om aan de slag te gaan als directeur van Montessorischool Kralingen, een school van een éénpitter-bestuur. “Ik heb daar enorm veel geleerd en ervaringen opgedaan” aldus de 46-jarige schoolleider. “Maar het is niet te vergelijken met het werken in een groot bestuur”.
Ronald kan de huidige situatie goed beschouwen en vergelijken door zijn jarenlange ervaring. Hij begon zijn carrière voor de klas en maakte alle bouwen mee. De rode draad in zijn loopbaan was de Montessori-gedachte. “Ik heb binnen en buiten BOOR gewerkt, maar altijd in het Montessori-onderwijs”. Hij groeide door naar een leidinggevende functie en maakte de stap naar een ander bestuur. “Het bijzondere van een éénpitter-bestuur is, dat je als schooldirecteur deelneemt aan allerlei bovenbestuurlijke commissies en besturen. In die tijd zat ik dus ook regelmatig met Huub van Blijswijk, de voorzitter van BOOR, aan tafel. Met hem deel ik de passie dat alles in het teken moet staan van de kinderen, van het onderwijs zelf. Dit gevoel krijg ik nu absoluut terug bij BOOR: niet alleen Huub straalt dit uit, ook BOOR-services (het bestuurskantoor, red.) in alle lagen maakt duidelijk dat men weet dat “het echte werk” op de scholen ligt.”
Een ander BOOR
Ronald ziet een ander BOOR dan twaalf jaar geleden. “Natuurlijk gaat er wel eens iets mis, maar de sfeer en de beweging is om met elkaar te gaan voor de werkvloer”, merkt hij op. En dit waardeert hij zeer. “BOOR geeft mensen veel ruimte, zeker, maar de kaders zijn duidelijk.” Wat merkt hij in de praktijk van de overgang van een éénpitter naar een groot bestuur? Voor Ronald is dit in alle kleine en grote dingen duidelijk. “Onderdeel zijn van een scholengroep, hoe heerlijk is het om collega’s te hebben. Nog voordat bekend werd dat ik de directeur van Tuinstad zou worden, kreeg ik al een welkomstmailtje van een Kralingse BOOR-collega-directeur. Dat was zo bijzonder, ik voelde me direct welkom en onderdeel van een geheel”.
Bij BOOR zijn de basisscholen verdeeld in een aantal scholengroepen, die elk aangestuurd worden door een bovenschools directeur. Ook dit is nieuw voor Ronald. Hij noemt zijn bovenschools directeur een ‘bruggenbouwer’ die zorgt dat hij zich gehoord en gezien weet. “Zij legt de verbinding tussen overeenkomstige gebeurtenissen en knelpunten binnen de scholengroep. Hoe fijn en laagdrempelig is dat!” Is een scholengroep for better and for worse? Hier aarzelt Ronald even. Zeker, je leert elkaar kennen en weet elkaar te vinden, maar voorlopig …. Hij zit nog helemaal in een positieve flow.
Stijl van leidinggeven
Ronald vertelt graag en makkelijk. Zijn eigen passie – de reden waarom hij directeur geworden is – ligt vooral in iets neer willen zetten. “Zeker ambitieus, maar wel voor de zaak. Draagvlak creëren is hierbij het belangrijkste instrument. Op Tuinstad trof ik een professioneel klimaat; mensen kunnen zelf heel veel en vooral in een positieve context.” Tuinstad is volgens hem een zeer positieve en bijzondere school, met een fijne club collega’s. Ronald wil het team veel ruimte geven en tegelijkertijd zorgen voor maximale veiligheid en een goede structuur. “Na vier maanden ken ik mijn team aardig en ik ben onder de indruk van de mooie manier waarop vorm wordt gegeven aan het Montessori gedachtengoed. Dat dit van leerkrachten meer vraagt dan louter de boekjes uit een methode volgen, is duidelijk. Dat bevlogenheid hierbij de inspiratiebron is, is ook duidelijk”. En dus is de stijl van leidinggeven van Ronald gebaseerd op de volgende uitgangspunten: veiligheid, structuur, vertrouwen en ruimte. Vaak laat hij zich door collega’s over ideeën infomeren, vraagt door en maakt soms pas op de plaats voor verdere overdenking. Af en toe kan hij ook bepalend zijn: “Zo gaan we het doen!”
Passend Onderwijs
Ronald kreeg bij Tuinstad direct te maken met een pilot van Passend Onderwijs die kort geleden was gestart op zijn school. Samen met de nabij gelegen OLS de Recon, een school voor kinderen met langdurige medische problematiek, was een project gaande sommige leerlingen enkele dagdelen in de schoolbanken van Tuinstad op te nemen. Ronalds verhaal krijgt er nog een extra dosis enthousiasme bij: “Zo mooi dat zo’n jongen met alle beperkingen hier één van de boys kan worden. Wij zijn met z’n allen van de Bond van Kinderen en dan ben ik er mega-trots op dat collega’s dit zo oppakken. En iedereen leert hiervan he?!” De pilot is succesvol en inmiddels zijn er een aantal leerlingen die volgend jaar echt de overstap gaan maken. “Ik vertel dit ook aan ouders, dat Tuinstad een gemêleerde school is, waar we als team echt gepassioneerd zijn om de veiligheid en groei aan álle kinderen te bieden.”
Profilering van de school, is dat nodig en hoe doe je dat? “Dat begint toch wel met de goede dingen doen en het mooie verhaal te vertellen. Zeker, de concurrentie in Schiebroek is groot en in dit opzicht ben ik niet zonder zorgen. Maar ik geloof er absoluut in: Tuinstad nog meer glans geven, een impuls geven aan de groei van het aantal leerlingen, maar vooral: idealistisch bezig blijven met leerlingen alle ruimte en kansen te geven om zichzelf te ontwikkelen.”