Laat ik maar gelijk de kaarten op tafel leggen. Ik heb nooit 7000 kilometer door Scandinavië gereden in
zeven dagen tijd. En ik zie het mezelf ook niet snel doen. Maar mensen wat hou ik van uitdagingen! Of het nu gaat om een jaar geen kleding kopen en daar elke week over bloggen, een marathon lopen en tegelijkertijd € 10.000 ophalen voor het goede doel of een maand suikervrij leven, ik vind het werkelijk waar fantastisch. Ik verzin van alles aan uitdagingen, van klein tot groot, zinvol tot totaal nutteloos maar o zo leuk.
Waarom doe ik dat toch? En al die andere mafkezen met mij?
Uit je comfort zone
Een uitdaging zorgt ervoor dat je buiten je comfort zone treedt. Het doet een beroep op je uithoudingsvermogen, je doorzettingsvermogen en je creativiteit. Nieuwe doelen zorgen voor ontwikkeling in je persoonlijke én professionele leven. Je verlegt je grenzen, doet nieuwe ervaringen op, gaat af en toe flink onderuit en leert ontzettend veel over jezelf.
Dit schooljaar heb ik een klas die net zo gek is op uitdagingen als ik. Dat komt vooral naar voren bij wereldoriëntatie. Op school werken we met de nieuwe versie van de methode Meander/Naut/Brandaan, en dat is leuk! Als leraar ben ik eigenlijk heel erg van de ‘methode-loslaten-en-aanpassen-naar-behoefte-van-de-leerlingen-lessen’. Maar in dit geval is dat niet nodig; alle leerlingen zijn op hun eigen niveau betrokken bij de lessen. Na vier lessen kennis, theorie en een klein proefje hier en daar worden de leerlingen uitgedaagd om de opgedane kennis toe te passen in een projectmatige uitdaging. Hierin staat altijd een aantal vakoverstijgende vaardigheden centraal, vaak gelinkt aan 21st century skills.
Eigen inbreng
De weken waarin de leerlingen werken aan een uitdaging vind ik de leukste weken, om meerdere redenen. Ten eerste laat ik leerlingen kiezen welke uitdaging zij willen doen, waar zij vervolgens in een drietal mee aan de slag gaan. Het mogen kiezen vind ik een groot goed in mijn onderwijs. Ten tweede is het samenwerken aan de uitdaging bij uitstek de gelegenheid om bewust bezig te zijn met vakoverstijgende vaardigheden als persoonlijke kwaliteiten. Leerlingen kijken naar zichzelf en anderen en vragen zich af wat ze nodig hebben om de uitdaging tot een goed resultaat te brengen. Wat hebben zij ieder persoonlijk te bieden in de samenwerking? Ten derde ligt het resultaat niet van tevoren vast. Ja, er is een opdracht met een doelstelling. Maar hoe de leerlingen laten zien dat ze de opdracht hebben volbracht en aan het doel hebben voldaan, dat is helemaal aan hen.
Zo maakten leerlingen een maquette van een woning voor vier personen in Hong Kong van 30 m2, met wooneisen zoals opbergruimte en ieder een privéplek. Andere leerlingen verdiepten zich in alle voorwerpen die Toetanchamon meegenomen zou hebben in zijn graf. En voor aardrijkskunde bedachten leerlingen oplossingen om een skipiste te beschermen tegen vallend gesteente als gevolg van erosie.
De motivatie is ongekend hoog tijdens het werken aan de uitdaging. En dus kan ik in mijn ogen maar één ding doen. Blijven uitdagen. Zodra het woord ‘uitdaging’ op het bord staat gaan de oogjes glimmen - en die van mij ook!