Bob van der Velden (16) werd begin dit jaar toegelaten tot een stageplek bij Cyberworkplace. Een mooie opstap naar een carrière die nooit zal gaan vervelen. “Want ICT is een uitdagende puzzel die nooit afkomt.” En die uitdaging heeft Bob hard nodig!
Eigenlijk zit iedereen in zijn familie- en kennissenkring wel ‘in de ICT’. Zijn moeder werkte nog met COBOL, een programmeertaal uit de jaren zestig. En op jonge leeftijd was Bob al in de weer met ‘blokjes en schijfjes’ om zo tot allerlei knappe scripts te komen. Saai, vond hij al snel, zoals hij op veel dingen uitgekeken raakt als de uitdaging eraf is. Toen hij naar de middelbare school ging, stond het programmeren even stil. “Ik heb het pas in de derde klas weer opgepakt. En nu ben ik hier.”
Hier is in dit geval: een toelating tot Cyberworkplace. Cyberworkplace,een opleidingsorganisatie die zich inzet om ICT-talent (gratis) een kans te bieden en zodoende het tekort aan professionals in de cyberwereld op te vullen. En daar kom je niet zomaar binnen!
“ICT betekent voor mij: altijd blijven leren”, stelt Bob. “Daarmee blijft het ook altijd interessant en uitdagend - vooral dat laatste is voor mij belangrijk. Cybersecurity, daar gaat mijn belangstelling naar uit, is nooit klaar. Iemand verzint iets, jij moet een verdediging bedenken. Of andersom. Het is een puzzel, zeg ik altijd. Eentje die nooit klaar is.”
Geholpen
Bob werd op jonge leeftijd, net als zijn zusje, gediagnosticeerd met autisme en adhd. Al vroeg begon hij op een speciale basisschool, waarna hij doorstroomde naar Voortgezet Speciaal Onderwijs op Het Passer College, onderdeel van De Piloot. Hij zit inmiddels in klas 4 Vmbo-TL, op de locatie in Rotterdam-Zuid. Daar spreken we elkaar, in de docentenkamer waar een grote pot paaseitjes staat en de koffiemachine bijna continu pruttelt.
“Deze school heeft me echt geholpen mijn droom waar te maken”, vertelt Bob.. “Ik kreeg de kans om onder schooltijd mijn eigen ding te doen en kijk waar het me bracht! Zie dat op een andere school maar eens gedaan te krijgen.”
Het was meneer Loch, Bob’s leraar robotica, die hem attendeerde op cyberworkplace. Bob: “Mijn belangstelling was meteen gewekt. Met een goede motivatie heb ik me aangemeld. Meneer Loch en mijn mentor, mevrouw Bronckhorst, hielpen me enorm. Met het opstellen van een netwerk en een goed LinkedIn-profiel, zodat ze me kunnen scouten. Maar ook met vragen als: hoe benader je een organisatie? Hoe schrijf je een goede mail?” Hij haalt even zijn schouders op. “Misschien was ik er zelf ook uitgekomen maar lang niet zo goed als het nu gegaan is.”
Zelfdiscipline
Heeft hij het ‘speciaal onderwijs’ echt nodig gehad? “Misschien niet”, stelt Bob, “maar de rust en structuur die ik hier krijg, alsook de persoonlijke aandacht, zorgden er wel voor dat ik meer uit de schooltijd heb kunnen halen. Op de basisschool kreeg ik destijds een lager advies, omdat ik niets uitvoerde.” Hij lacht even, bijna verontschuldigend. “Dat is een beetje mijn probleem: ik ben heel leergierig maar net zo snel verveeld. Als het niet uitdagend is, kan ik me er niet toe zetten. Die zelfdiscipline is en blijft een aandachtspunt. VWO was wellicht ook haalbaar geweest, of Havo, maar dan had ik dit pad misschien niet doorlopen. Nu heb ik tijd over, omdat de vakken me makkelijk afgaan.”
Slapen in de buitenlucht
Bob zit heus niet alleen maar achter zijn laptop. Voor rust en stilte trekt hij graag de natuur in. “Met een slaapzak, zónder tent. Ik slaap graag in de buitenlucht. Koken op een vuurtje, even doen wat je normaal niet doet… Dat doe ik gerust ook ’s winters. Ik ben vaak heel druk, met school, met werk, met gamen. Soms moet ik echt even opladen. Ik kan overigens ook heel goed urenlang op de bank zitten en gewoon voor me uit staren.”
Komend weekend gaat hij met een groep mensen van Mensa, een vereniging voor hoogbegaafdheid, naar Terschelling. “Gewoon in een huisje.” Hij glimlacht. “Ik ben zelf geen lid, mijn pleegouders en een paar van mijn vrienden wel. Zodoende ga ik vaak mee op pad.”
Trots?
Bob is niet per se ‘trots’ op zichzelf. “Maar ik heb ook geen reden om het niet te zijn. Ik denk dat het vooral belangrijk is om actief op zoek te gaan naar de dingen die je wilt.” Dat is misschien ook wel zijn voornaamste tip naar andere scholieren: Wacht niet tot het jouw kant op komt maar ga erachteraan. “Ik kreeg de kans mijn pad te vinden tíjdens school. Maar is die kans er niet, zoek het in hobby’s en werk ernaast. Juist je schooltijd leent zich om dingen uit te proberen. Is het niks, is er tijd genoeg om wat anders te proberen. Dan ben je in ieder geval niet een hele opleiding begonnen.”
Afgelopen januari begon Bob als student bij Cyberworkplace, in de vorm van een stage. Wekelijks volgt hij lezingen en binnenkort starten ook de cursussen, op locatie of online.Zijn voorlopige doel: het uitvoeren van pentesten, of penetratietesten. “Dan toets je computersystemen op kwetsbaarheden door bedrijven via de pc binnen te gaan, of juist vermomd en dan bijvoorbeeld een usb in te pluggen. Of je probeert medewerkers hun wachtwoord te ontfutselen. Zo ontdek je mogelijke lekken. Dat zou ik later wel willen doen.”
Maar Bob houdt zijn opties graag open: “Ik pak alles aan op mijn weg ernaartoe. Zo ontdek ik vanzelf wat ik leuk vind. En wat mij stimuleert.”
Het interview zit erop. Bob mag nog even op de foto. Plotseling ietwat ongemakkelijk poseert hij voor de camera, met zijn laptop geopend in de hand om woord en beeld met elkaar te verbinden. Of hij wil kijken welke foto zijn voorkeur heeft? Hij haalt zijn schouders op. “Dat interesseert me eigenlijk geen worst. Kiezen jullie maar een mooie uit.”